Ακράτεια και Χαλάρωση του Πυελικού Εδάφους
Η ακράτεια ούρων είναι μια κατάσταση κατά την οποία εκδηλώνεται ακούσια απώλεια ούρων σε τέτοιο βαθμό, ώστε αυτό καθίσταται κοινωνικό πρόβλημα ή πρόβλημα υγιεινής. Εκτιμάται ότι ποσοστό μεγαλύτερο του 20-40% του γυναικείου πληθυσμού θα παρουσιάσει ακράτεια στη ζωή του. Στους παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωση της ακράτειας περιλαμβάνονται: το φύλο (είναι 2-3 φορές πιο συνηθισμένη στις γυναίκες απ’ ότι στους άνδρες), οι τοκετοί, η εμμηνόπαυση, συγγενείς βλάβες κολλαγόνου, το κάπνισμα και η παχυσαρκία. Μια γυναίκα στη διάρκεια της ζωής της έχει 10% πιθανότητα να υποβληθεί σε κάποιο είδος χειρουργικής επέμβασης για πρόπτωση πυελικών οργάνων.
Η χαλάρωση που προκύπτει στους μύες της περιοχής της πυέλου της γυναίκας, έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της διαμέτρου του κόλπου και μπορεί να φτάσει έως την πρόπτωση των παρακείμενων οργάνων και τη προβολή τους τόσο μέσα όσο και έξω από αυτόν. Υπολογίζεται ότι στη διάρκεια της ζωής της μία γυναίκα έχει περίπου 10% πιθανότητα να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για πρόπτωση πυελικών οργάνων.
Η αντιμετώπιση τους είναι κατεξοχήν χειρουργική αλλά ο χρόνος χειρουργείου και η χειρουργική επέμβαση εξαρτώνται από:
- Tον βαθμό της χαλάρωσης
- Aπό τη βαρύτητα των συμπτωμάτων που προκαλούν στην ασθενή. Ετσι, π.χ. βραχυπρόθεσμα η πρόπτωση της μήτρας μπορεί να αντιμετωπισθεί με την χρήση πεσσού
- Tη συνύπαρξη ακράτειας ούρων
- Tη συνύπαρξη περισσότερων από μίας μορφών χαλάρωσης του πυελικού εδάφους π.χ. κυστεοκήλη και πρόπτωση μήτρας ή ορθοκήλη
- Την συνύπαρξη άλλων προβλημάτων υγείας που μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητα της ασθενούς να υποβληθεί σε μια συγκεκριμένη εγχείρηση και έτσι να προτιμηθεί μια άλλη πιο κατάλληλη για την συγκεκριμένη ασθενή
Η αντιμετώπιση της εκάστοτε μορφής χαλάρωσης του πυελικού εδάφους μπορεί να γίνει και λαπαροσκοπικά προσφέροντας μειωμένο χρόνο νοσηλείας αλλά η επιλογή της μεθόδου είναι εξατομικευμένη και εξαρτάται από την διάγνωση και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε ασθενούς.